کد مطلب:28643 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:21

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

چرا خداوند از صفاتي مثل ظلم و غيره مبرا است؟

بر اساس اعتقاد ما شيعيان خير، به دليل آنكه ما قائل به حسن و قبح عقلي هستيم يعني بر اين عقيده ايم كه حسن و قبح افعال عقلي و ذاتي است. پاره اي از افعال ذاتاً حسن و بايستني بوده و برخي ذاتاً قبيح و نبايستني هستند. عقل ما با قطع نظر از خطاب شارع مي تواند درك كند كه افعالي بايستني است و بايد بر انجام آنها قيام كرد و افعالي قبيح و نبايستني است كه بايد آنها را ترك نمود. از آنجا كه حكم عقل ثابت بوده و معيار ثابتي دارد و در ادراك خود ظرفي، قيدي و شخص مدرِك و ادراك كننده را دخيل نمي داند، صفات بايستني و نبايستني كه براي افعال مطرح مي كند از يك ثبات دائمي برخوردار بوده و براي همه ثابت و يكسان خواهد بود. يعني اگر عقل گفت عدل حسن است براي هميشه مي گويد و براي همه مي گويد. اگر گفت «ظلم قبيح است» هميشه و براي همه مي گويد. بر اين اساس به اعتقاد ما خداوند عادل است و ظلم نمي كند، خداوند نيك كردار است و اعمال بد از او سرنمي زند چرا كه ظلم و اعمال زشت و صفات ناپسند به حكم عقل قبيح بوده و بايد آنها را ترك نمود. و از آنجا كه خداوند متعال حكيم و عالم علي الاطلاق است بهتر از هركسي قبح اين افعال را كه ذاتي آنها بوده و مقيد به قيد و ظرف زماني و مكاني خاص و ادراك كننده مخصوص نمي باشد، درك فرموده و از انجام آنها دوري مي نمايد. به بيان ديگر، انسان درك مي كند كه قيام به عدل و هر فعل بايستني، براي هر كسي كمال است و ارتكاب ظلم و هر فعل نبايستني براي هر كسي نقص، خداوند متعال نيز به عنوان عاقل علي الاطلاق اين مسأله را درك كرده و مي فهمد. بنابراين با اين ادراك باز خداوند مرتكب خلاف كمال و انجام نقص خواهد شد؟! به نظر شيعيان بر اساس آنچه كه تحليل شد خداوند داراي صفات رذيله همچون ظلم نمي باشد. {V(ر.ك: الالهيات، آية الله جعفر سبحاني، به قلم حسن محمد مكي العاملي، صص 287 - 288)V}.